Vereniging Het Badhuis (gestart in 1982, vereniging opgericht in 1983) staat voor een divers cultureel programma dat zich richt op alle lagen van de Doesburgse bevolking en mensen uit de regio. ‘Werk’ waar een groot deel van de ruim 300 leden/vrijwilligers zich hard voor maken. Samenwerking met partners buiten en binnen Het Badhuis is daarbij uitgangspunt.

Onder de paraplu van Het Badhuis opereren vier entiteiten: Het Filmhuis, DichterbijdeIJssel, Confetti Kunst & Cultuur en HetHuisDoesburg. Dat maakt Het Badhuis tot 'huis voor cultuur' van onze stad. Alles met als doel: een Doesburg dat ook bruist op cultureel gebied.

Bij het 40-jarig jubileum is onder alle basisschoolleerlingen een dicht- en tekenwedstrijd uitgeschreven met als thema 'bad en/of huis' Er is met heel veel enthousiasme meegedaan! Een selectie van de gedichten en tekeningen is in een fraaie bundel verzameld.

Sinds de oprichting van het Filmhuis in 1982 is er veel veranderd. Wat bleef is de ‘chemie' van een immens groot beeld, zittend in een verduisterde zaal én het samen kijken en reflecteren naar aanleiding van het vertoonde. Thuisbasis is de intieme filmzaal in Het Arsenaal.

Incidenteel, doorgaans in de zomermaanden wordt die warme ambiance verlaten en wordt er vertoond in de openlucht. Voorstellingen die een heel breed publiek trekken. Het filmhuis vertoont op vrijdag-, zondag- en woensdagavond en maandelijks een kinderfilm op zaterdag en zondag.

HetHuisDoesburg staat voor S3: Schatgravers, Spoorzoekers en Stadsomroepers. ‘Schatgravers' want er worden letterlijk en figuurlijk schatten uit de Doesburgse geschiedenis naar boven gehaald. ‘Spoorzoekers' want er wordt heel stringent gezocht naar 'sporen van toen' die een relatie hebben met het ‘nu’.

‘Stadsomroepers' want de focus is primair gericht op de Doesburgse bevolking. Het doel is brede groepen vertrouwd te maken met de geschiedenis van hun stad.
HetHuisDoesburg viert eind 2020 het tienjarig bestaan.

Anno nu heeft poëzie een groeiend aantal verschijningsvormen. Variërend van rap en hiphop tot sonnetten, haiku’s en sextetten. Die breedte in vorm en daarmee ook publiek wordt sinds de oprichting in 2007 heel nadrukkelijk gezocht door de mensen van DichterbijdeIJssel.

Dat buiten de gebaande paden gaan, wordt soms ook heel letterlijk opgevat. Dan ontstaat er zoiets als ’Talking Heads’ met het publiek beneden luisterend in de Arsenaaltuin, terwijl de dichters meters hoger voordragen vanuit de oude kloostervensters.